‘Delight in the thing seen’

Mooie woorden, die zonder dat ik nog nadenk over de betekenis, me raken.

Ze doen me verlangen naar iets groters.

Iets dat ik niet in woorden kan aangeven.

Een gevoel van vrijheid of het idee dat ik zomaar iets zou kunnen maken.

Ik zie de woorden dan ook meteen als we langs het museum lopen.

Het is een stralende dag, niet echt een dag om naar een museum te gaan, dus lopen we verder.

Het weer blijft mooi, maar de woorden trekken, dus op een andere zonnige ochtend gaan we toch.

De woorden zijn van de Engelse kunstschilderes Jean Cooke. In de Jerwood Gallery in Hastings is er een kleine expositie van haar schilderijen te zien.

Zonder de tekst te lezen die op de muur staat, loop ik langs de schilderijen. Ze spreken me aan: de frisse kleuren en de open gezichten die me vanaf het doek aankijken.

Voor een schilderij van een jonge man die voor een open raam zit en met heldere ogen naar me kijkt, blijf ik langer staan. Door het open raam achter hem zie ik een stukje van een tuin en op een tafeltje naast de jongen staat een bos bloemen.

‘Genieten van de dingen die je ziet’, het is terug te vinden in de schilderijen van Jean.

Later lees ik dat haar man, John Bratby, ook een schilder en schrijver, het maar moeilijk kon verkroppen dat zijn vrouw succes had met haar schilderijen. Hij schilderde over haar schilderijen heen, een enkele sloeg hij zelfs kapot als hij ze niet mooi vond.

Ik realiseer me weer eens heel goed dat ‘genieten van wat je ziet’, makkelijk is op een zonnige dag tijdens de vakantie, maar dat het juist van waarde is op de momenten dat je verdrietig bent of het even tegen zit in het leven.

In de museumwinkel ga ik op zoek naar een kaart van een schilderij van Jean.
Het verwondert me dat er op de kaarten die er verkocht worden alleen schilderijen staan van haar man.

Deze foto op dinsdag blog, die ik schreef op woensdag, werd geïnspireerd door #PHOT ‘photo on Tuesday’, een initiatief van Karin Ramaker.