Tagarchief: loopbaancoach

4 leuke podcasts, die je stiekem veel vertellen over hoe mensen werken

In een korte broek en een topje – door mijn moeder zelfgemaakt van een oude boerenzakdoek (heel hip in die tijd!) – staarde ik geconcentreerd naar het piepkleine scherm van de witte televisie. Meestal in het gezelschap van mijn broer, die aan de andere kant van de opklaptafel lag.

Als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik dit tafereel zo weer voor me.

Buiten scheen de zon een pit in de grond. Wij hadden zomervakantie en lagen met de gordijntjes van de caravan half dicht (want anders was er op het kleine scherm helemaal niks meer te zien) binnen te kijken naar de Tour de France. Tien of elf was ik en helemaal in de ban van het wielrennen.

Ook nu kijk ik fanatiek naar koerswedstrijden op tv. Het maakt me niet uit of er wordt gereden in Frankrijk, Italië of België. Iedere koers heeft zijn eigen charme, vind ik.

Het zal je dan ook niet verwonderen dat in mijn lijstje van leuke podcasts, waarin het gaat over werk en alles wat daarbij hoort, de Live slow ride fast podcast van wielrenner Laurens ten Dam en Stefan Bolt staat.

Voor als je het niet weet: Laurens ten Dam is wielrenner, 37 jaar en hij heeft het afgelopen jaar in grote rondes, zoals de Giro en de Tour de France, als meesterknecht Tom Dumoulin bijgestaan. Samen met Stefan Bolt, amateurwielrenner, maakt hij deze podcast.
Waarbij Stefan de vragen stelt en het overzicht houdt, en Laurens vertelt.

Laurens leeft voor het fietsen en hij vertelt daar bevlogen over. Dat maakt het luisteren naar deze podcast ook zo leuk: het enthousiasme van Laurens spat eraf. Het is interessant om te horen hoe hij het vele trainen – iedere dag vijf of zes uur op de fiets zitten is heel gewoon – aanpakt, wat hij doet om op gewicht te blijven, maar ook hoe hij voordat hij een etappe van bijvoorbeeld de Tour de France rijdt, ’s ochtends vroeg eerst yoga doet en van zijn koffie geniet (hij heeft zijn eigen koffiemerk), voordat hij zich in het gewoel van het peloton begeeft. Hij komt op mij over als iemand die op een ontspannen manier met zijn werk omgaat.

Houd je meer van taal dan van fietsen, dan is de podcast Let op mijn woorden van tekstschrijver Martijn Vet een aanrader. Martijn interviewt mensen die op welke manier dan ook ‘iets’ met teksten doen. Zo spreekt hij met een tekstschrijver over wat je scherp kan houden als je al langer in het vak zit. Een tip die zij geeft: ‘Zorg dat je bijblijft in het vak door twee keer per jaar een training te volgen én plan dit ook op tijd. Zo houd je een frisse blik en vind je weer nieuwe uitdagingen in je vak.’ Hoe ze de opgedane kennis van zo’n training ook echt in haar werk gebruikt, legt ze ook uit.

Martijn heeft een prettige stem en stelt de vragen die je als luisteraar wilt weten. De podcast komt één keer per maand uit en is ook aan te bevelen als je niet in het schrijversvak werkt.

In de podcast Met Groenteman in de kast spreekt Gijs Groenteman, schrijver en journalist, met mensen die hij bewondert of die hem zijn opgevallen.

Hij spreekt iedere week met iemand anders. Niet altijd over werk natuurlijk, maar vaak ook wel.

Het gesprek met schrijfster Marieke Lucas Rijneveld (27 jaar) – zij debuteerde dit jaar met de roman De avond is ongemak – vond ik heel boeiend. Ze praten over het leven na haar debuutroman. Marieke vertelt dat ze altijd dacht dat als het boek af was en zou worden gepubliceerd, dat ze dan echt iemand zou zijn. Dat ze dan pas bestaansrecht zou hebben. Het voelde dan ook als een tegenslag toen ze erachter kwam dat het zo niet werkt.

Hoe komt het toch dat we denken dat we pas iemand zijn als we succes hebben of het goed doen in ons werk? Dat intrigeert mij dan weer.

In de gesprekken die je kan beluisteren via de podcast The Inspiration Project vertellen jonge artiesten, kunstenaars en ondernemers hoe zij met vallen en opstaan hun dromen proberen waar te maken. Benten Wijnen, acteur en presentator, stelt de vragen.

Eén van de personen met wie hij praat is Ginny Ramkisoen, bedenker van het creatieve banenplatform Vacature via Ginny. Ze heeft het afgelopen jaar een boek geschreven over hoe je werk kan vinden. Het boek komt binnenkort uit. Ginny geeft een kijkje in haar eigen loopbaan en geeft tips: ‘Het beste is gewoon doen en dan kijken hoe het uitpakt. Als je dan op je bek gaat, weet je wat er niet werkt, en kan je er weer wat van leren.’

En daar sluit ik me graag bij aan: ga het gewoon doen, lekker luisteren naar deze podcasts!

O ja, en ik kan het niet laten, tot slot nog een bonustip, omdat ik zo ontzettend geniet van de humor en gezelligheid in deze podcast. Luister ook naar Ik Ken Iemand Die. Een podcast waarin Nynke de Jong en haar drie vrienden, Hanneke Hendrix, Alex van der Hulst en Anne Janssens praten over opvoeden, kinderen en het ouderschap. Voor ouders én iedereen die geen ouder is. Ik garandeer je: je gaat hardop lachen.

Heb jij trouwens nog een leuke/interessante/goeie (kies maar) podcast-tip voor mij? Laat het me weten, ik breid mijn lijstje graag uit.

Wat staat daar in de etalage?

Zo’n doos kan ik nooit voorbij lopen zonder er even in te kijken.

Niet omdat ik verwacht dat ik er iets superleuks ga vinden, maar gewoon omdat ik nieuwsgierig ben en het leuk vind om even te kijken wat er allemaal in zit.

Onverwachts kan er dan best iets interessants bij zitten. Een retro kopje uit de jaren 60 bijvoorbeeld.

Deze keer is dat niet zo.

Maar valt me wel iets anders op.

Die doos heeft mijn naam.

Daardoor bekijk ik hem met andere ogen.

Hij wordt een beetje mens voor mij.

Wat stop je in een kartonnen doos met Karin erop?

Wat is de waarde ervan?

Door de woorden van mijn cliënt, pardon oud-cliënt, want hij heeft zijn baan gevonden, denk ik weer aan deze doos.

Aan het einde van het evaluatiegesprek zegt hij: ‘Ik ben niet alleen heel blij dat ik deze baan heb, maar jij hebt me ook laten zien dat ik meer kan dan ik dacht. Dat ik meer mogelijkheden heb.’

Ik sputter een beetje, maar voordat ik iets kan zeggen, zegt hij: ‘Nee, daar hoef je echt niet bescheiden over te doen. Je hebt mij veel over mezelf geleerd en dat heeft voor mij gewerkt, dat mag je echt wel meer noemen en laten zien.’

In eerste instantie denk ik ‘Goh, wat aardig dat hij dat zegt’.

Maar als ik na het gesprek mijn spullen opruim, realiseer ik me dat hij gelijk heeft.

Een beetje minder bescheiden zijn mag best.

Dus hop, als deze doos nu de etalage is, dan zet ik deze woorden erbij: ‘Ik heb hem weer verder geholpen.’

Kijk ze glimmen daar in die doos.

Deze foto op dinsdag blog, die ik schreef op woensdag, werd geïnspireerd door #PHOT ‘photo on Tuesday’, een initiatief van Karin Ramaker.

 

 

 

Hoera!


Vandaag, 1 mei 2017, bestaat Karin Verheij Loopbaancoaching vijf jaar! Hoera!

Als je mij al langer volgt via sociale media dan weet je dat ik iedere maandag een #maandagquote deel.

Nu mijn jubileum op een maandag valt, vind ik het wel toepasselijk om de #maandagquote ook een keer op mijn blog te delen.

Niet om hem onder je neus te wrijven als de waarheid, wel omdat hij mij inspireert, en wie weet jou ook.

En nu: op naar de taart!

De illustratie is gemaakt door Agnes Swart.

 

 

 

Feedback vragen? Echt niet!

feedback-vragen

‘Eigenlijk heb ik geen hulp nodig’, zegt ze.
Ik zet mijn koffie weer neer en zeg niks.

Ze kijkt me aan. ‘Nou ja, niet bij het vinden van mijn passie of zoiets, want ik weet al welke baan ik wil.’

Ze solliciteert al een half jaar op banen. Van tijd tot tijd mag ze op gesprek komen, maar ze wil dat het sneller gaat, vertelt ze me.

Daarom heeft ze mij gebeld. Ze wil dat ik haar help.

Aha! Dus dit is de vraag.
Solliciteren vraagt om volhouden en dat is best lastig.

Dat begrijp ik.

Als je van tevoren zou weten dat je binnen zoveel tijd dé baan zou hebben, dan zou je tenminste weten waar je aan toe bent.

Helaas kan niemand je dit vertellen. En dat maakt solliciteren lastig.

Zwaar ook.

Want hoe vaak iedereen in je omgeving ook zegt dat je die leuke werkplek echt wel zult vinden, jij moet maar steeds weer de energie opbrengen.

Die onzekerheid kan ik als loopbaancoach niet wegpoetsen.

Ik kan ook niet zorgen dat het sneller gaat.

Ik kan wel zorgen dat je brief en cv beter worden.
En dat we samen bekijken wat je verder nog nodig hebt bij het solliciteren.

Mijn cliënte deed al heel veel goed. Alleen het vragen om feedback bij een afwijzing deed ze niet altijd.

Ze wist wel dat feedback vragen handig is, maar soms baalde ze zo van de afwijzing, dat ze er niet meer aan wilde denken.

Dan belde ze maar niet.

Logisch.

Maar toen ik aangaf dat het juist belangrijke informatie voor haarzelf kan opleveren, wilde ze het toch wel weer proberen.

Baat het niet dan schaadt het niet.

Bij een volgende sollicitatie kreeg ze wéér een afwijzing.

Toen ze belde om te vragen naar feedback, was de werkgever verrast door haar vraag.

Vervolgens hadden ze een leuk gesprek.

De volgende dag werd ze teruggebeld. De werkgever vond het zo goed dat ze om feedback had gevraagd, dat hij haar graag alsnog voor een gesprek wilde uitnodigen.

Hij had het nog niet eerder meegemaakt, dat iemand na een afwijzing om feedback had gevraagd. Daardoor viel ze op.

Het sollicitatiegesprek verliep goed. En mijn cliënte kreeg de baan.

Zo zie je maar weer dat het altijd de moeite waard is om geen enkele kans te laten liggen in je zoektocht naar een nieuwe baan. Hoe lastig dit in eerste instantie misschien ook lijkt.

Foto: Daria Nepriakhina

Meekijken bij mijn workshop tijdens Geluksroute 16 mei 2015

Poster Geluksroute op de deur bij HOOIDe poster van de Geluksroute op de deur bij lunchroom HOOI in Utrecht. Een warm welkom.

De workshop 'Hoe groen is jouw gras?' voorbereidenDruk bezig om de tafel zo uitnodigend mogelijk te maken. De groene tafel matcht met het thema van de workshop: ‘Hoe groen is jouw gras?’

De inspirerende opdrachten nodigen uit tot nadenken.Leuk om te zien dat de deelnemers met enthousiasme aan de opdrachten werken.

Titel van de workshop: Hoe groen is jouw gras?Ook zin gekregen om te onderzoeken hoe groen jouw gras is?
Stuur een mail!

Meer informatie over de Geluksroute 030 vind je hier.

 

 

 

 

Hellup, inspiratie is echt overal!

De cliënte is uitgesproken en kijkt me vragend aan.
Terwijl ik haar aankijk, denk ik: o jee, en wat is nu de volgende vraag die ik kan stellen, zodat ik aansluit op wat ze net heeft gezegd?
Is dit nu het moment dat ik kan vragen, hoe ze daar last van heeft, of is vragen naar wat ze wil bereiken nu passender?

Mijn hersenen draaien op volle toeren. Zelf krijg ik het een beetje benauwd, want wat ga ik nou zeggen? Mijn mond voelt droog. Tenslotte zeg ik: “Eh sorry, ik weet niet zo goed wat ik nu moet zeggen. Ik zou willen kiezen voor: hoe heb je daar last van? Maar ik weet het niet zeker.

De cliënte, alias de trainster van de cursus, kijkt me vriendelijk aan, en vraagt aan mijn medecursisten: “Hebben jullie een idee? Welke vraag zou je nu kunnen stellen?”

Het blijft even stil, dan zegt iemand: “Ik zou vragen naar wat ze wil bereiken.”
De trainster knikt instemmend en legt uit waarom deze vraag beter zou aansluiten. En ik denk: dus toch!

Misschien klinkt het raar, maar dit lastige moment inspireerde mij ontzettend. Door deze oefensessie tijdens de training Progressiegericht Werken leerde ik niet alleen welke vragen ik kan stellen aan cliënten, maar ook veel over mezelf.

Zelfs tijdens een oefengesprek wil ik blijkbaar meteen de goede vragen kunnen stellen. Niet oefenen of experimenteren. Nee, het moet meteen goed zijn wat ik zeg. Aha! Dus fouten maken probeer ik te voorkomen.

Wat raar eigenlijk dat ik dat doe. Want ik vind toch juist dat je door fouten maken veel kan leren! Dat zei ik vroeger al tegen mijn leerlingen, en tegenwoordig tegen mijn cliënten. Maar zelf doe ik het dus niet!

Een mooi voorbeeld van hoe een lastige situatie ook inspiratie kan geven. Het zette mij aan het denken over hoe ik zelf omga met het maken van fouten.

En o ironie. In een training die er juist op gericht is om vooruitgang te leren boeken in gesprekken voeren, zet ik mezelf vast door te denken dat ik het al moet kunnen.

Toen een cliënte me onlangs vroeg of ik eens wilde bloggen over wat mij nou inspireert, moest ik meteen aan dit voorbeeld denken. Bij inspiratie denk je al snel aan mooie, positieve dingen, mensen, quotes of situaties.
Maar ook lastige zaken kunnen je op een idee brengen.

Naast deze training zijn er heel veel dingen die mij inspireren. In mijn werk maar zeker ook daar buiten.

Zo geniet ik enorm van het afscheuren van een blaadje van de kalender. Zoals je op de foto kan zien, heb ik er dit jaar drie. En nee, die heb ik niet zelf gekocht. Sinterklaas was de gulle gever.

Een rondje langs de drie kalenders hoort bij mijn ochtendritueel, naast thee zetten en ontbijten is dat het eerste wat ik doe. Het zet me aan het denken, brengt me aan het lachen en soms is het zo de moeite waard dat ik er een foto van maak en het via Twitter of Facebook deel. Zodat een ander kan meegenieten.

Ook het tijdschrift Flow is voor mij een grote inspiratiebron. Ik lees het al jaren, en sinds kort heb ik een abonnement. Het voelt als het krijgen van een cadeautje als dat in de brievenbus ligt. Het is met aandacht gemaakt, en dat merk je.

De mix van levensverhalen, achtergrondinformatie over allerlei onderwerpen en de creatieve extraatjes hebben mij al heel vaak op ideeën gebracht. Dan denk ik weleens stiekem: als ik nou ook eens zo’n tijdschrift zou maken, dan…

Als jij drie dingen zou mogen noemen die je inspiratie geven, wat zou je dan zeggen?

Interview

Laura Stassen van Zin & VerZin stelde me een aantal vragen over mij en mijn onderneming. Ze wilde zo meer te weten komen over wie ik ben en wat ik doe. Het leek me een leuke manier om mijn verhaal met jullie te delen.

Laura interviewt

Kun je jezelf even kort voorstellen?

Mijn naam is Karin, ik ben 47 jaar en loopbaancoach. In mijn vrije tijd lees en schrijf ik graag. Ik houd erg van papier en leuke kaarten. Ook spullen van vroeger vind ik erg leuk. Zoals servies uit de jaren 60 en 70. Ik struin dan ook graag markten en kringloopwinkels af op zoek naar bijzondere schatten.

Was het voor jou een bewuste keuze om voor jezelf te beginnen?

Ik was werkzaam als ’trajectbegeleider inburgering’. Ik begeleidde anderstaligen die Nederlands leerden. Zo gaf ik informatie over lessen maar voerde ook motiverende gesprekken. Als mensen niet naar de lessen kwamen, moest daar natuurlijk over gepraat worden. Een ontzettend leuke baan! Helaas kreeg ik – samen met mijn andere collega’s met een tijdelijk contract – te horen dat mijn contract niet werd verlengd. Dit was niet leuk, maar het was wel prettig dat ik dit al een jaar van tevoren wist. Zo kon ik me er al op voorbereiden en kijken naar andere opties. Tegen het einde van dat jaar kreeg ik een aanbod om als zzp’er bij een examenbureau te gaan werken. Zo ben ik zzp’er geworden. Ik schreef me in bij de Kamer van Koophandel en besloot toen: als ik dit ga doen dan ga ik er ook echt voor! Ik nam het zelfstandig ondernemerschap meteen serieus en wilde het professioneel aanpakken.

Hoe ben je tot de keuze voor het vak loopbaancoaching gekomen?

Het begeleiden van mensen vond ik het leukste om te doen, maar ik vroeg me wel af hoe ik hier in de toekomst iets mee zou kunnen. Ik volgde een opleiding tot loopbaancoach, want dat sprak me enorm aan. Kiezen voor een concrete invalshoek, studie en werk, was belangrijk voor mij. Aangezien ik nogal praktisch ben ingesteld was die keuze snel gemaakt. ‘Ik wil hier mijn werk van maken’, besloot ik. Zelf vind ik het ook belangrijk om me te ontwikkelen en up-to-date te blijven. Dat past bij mijn vakgebied. Het werkveld is constant in beweging, net als wij zelf. Nog steeds ben ik erg blij met mijn keuze. Zo ontdek ik telkens nieuwe dingen en ik ontmoet er zoveel leuke mensen door!

‘Het werkveld is constant in beweging. Net als wij zelf.’

Wat vind je zo leuk aan coachen?

Het leuke aan coachen vind ik dat ik iemand mag begeleiden en helpen met zijn vraag. Ik mag mee in het avontuur van de ander. Door te luisteren en advies te geven help ik mensen weer op weg. Ik geloof overigens dat de persoon tegenover mij het prima zelf kan. Je komt bij mij om je vraag helder te krijgen, of omdat je even niet weet hoe het verder moet. Ik help dan graag en geloof dat de ander – als dingen op hun plek zijn gevallen – goed in staat is om hier vervolgens zelf iets mee te doen.

Hoe ga je te werk? Wat is jouw manier van coachen?

Mijn aanpak is praktisch en oplossingsgericht. Ik vind het dan ook belangrijk om zoveel mogelijk helderheid en duidelijkheid te creëren in het proces. Samen bepalen we hoeveel gesprekken je nodig hebt. Na twee gesprekken evalueren we: zitten we op de goede weg? Tussen de gesprekken door maak je opdrachten, zodat alle informatie over wat je wil steeds helderder wordt.

Mijn cliënten ontvang ik bij mij thuis. Ik merk dat mensen dit als gastvrij en laagdrempelig ervaren. Met aandacht luisteren naar wat de ander zegt is mijn uitgangspunt. De vraag achter de vraag ontdekken vind ik erg belangrijk. Dit doe ik door over de schouder van de cliënt mee te kijken en te denken. Mijn doel is om zo goed mogelijk aan te sluiten bij wat de ander van me vraagt. Ik zie het graag zo: ik ben expert op het gebied van loopbaancoaching maar jij bent expert van je eigen leven.

‘Ik ben expert op het gebied van loopbaancoaching maar jij bent expert van je eigen leven.’

Wie komt er zoal bij je langs?

Ik coach vooral twintigers en dertigers die op zoek zijn naar balans of juist naar een nieuwe uitdaging. In de praktijk merk ik dat deze doelgroep niet per definitie vaststaat. Verschillende keren had ik cliënten van 40+ en die help ik natuurlijk net zo graag! Het eerste gesprek is altijd gratis. Het is goed om elkaar eerst te leren kennen en te zien of het klikt. Ik kan dan meteen aangeven of ik je kan helpen met je vraag en op welke manier we dit gaan doen. Die duidelijkheid vind ik erg belangrijk.

Wat voor vragen hebben mensen zoal?

Veel cliënten hebben het gevoel dat ze een keuze moeten maken en dat die keuze definitief is. Het is soms lastig om te bedenken of er een combinatie mogelijk is. Soms zijn het hele specifieke vragen zoals: ‘wil ik wel zzp’er blijven?’ Daarnaast zie ik ook mensen die een baan hebben en behoefte hebben aan iets anders, maar niet goed weten hoe ze verder moeten. Toch komt het vaak neer op de vraag: ‘wat wil ik nou echt?’ Niet dat die persoon dat nog niet weet, maar durft hij of zij daar wel echt voor te gaan staan? Dat is waar ik als loopbaancoach bij help. Wat ik graag wil laten zien is dat je altijd weer opnieuw kunt kiezen. Je kunt telkens nieuwe dingen uitproberen. Niets is voor altijd.

‘Je kunt altijd weer opnieuw kiezen. Niets is voor altijd.’

Wat levert loopbaancoaching op aan het eind van het traject?

Loopbaancoaching geeft inzicht en biedt vrijwel altijd een antwoord. Dit hoeft niet te betekenen dat je er dan bent. Soms kost het tijd om zo’n antwoord te verwerken of besluit je om er helemaal niets mee te doen. Dat wil ik ook graag benadrukken: je kunt hierna in beweging komen maar dat moet niet. Mensen denken vaak dat wanneer je naar een loopbaancoach gaat, je daarna meteen allerlei knopen door moet hakken en dingen moet ondernemen. Ik denk juist dat je er ook bewust voor kunt kiezen om stil te staan. Of er gewoon even wat langer over na te denken. Dat is helemaal aan jou.

Karin wordt geinterviewd
Foto: Laura Stassen

Waar ben je op dit moment mee bezig?

Naast de individuele gesprekken geef ik sinds kort ook de workshop Loopbaan-in-zicht. Hierin ga je op zoek naar je inspiratie, kwaliteiten en waarden. Drie vragen zijn van belang in loopbaancoaching: wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik? Tijdens de workshop sta je even stil bij deze drie vragen en ga je ermee aan de slag. De workshop is interessant voor mensen die iets anders willen of een baan zoeken, maar is ook heel geschikt voor mensen die al een leuke baan hebben. De workshop vormt ook een zoektocht naar jezelf, zonder zwaar te zijn. Spelenderwijs krijg je inzicht in wie je bent en wat je doet. Daarnaast heb je natuurlijk ook een gezellige middag of avond met elkaar.

Tot slot: heb je tips voor mensen die op dit moment vast zitten in hun werk of werkloos zijn?

  • Laat je niks aanpraten. Ga niet op sociale media als het niets voor jou is. Laat je niet meevoeren door sociale druk maar doe wat bij je past. Iedere trend die er is op het gebied van werk zoeken valt ook weer onderuit te halen.
  • Wees lief voor jezelf. Als je een baan zoekt, vraagt dit veel tijd en energie. Zorg dat je ook leuke dingen blijft doen. Dan houd je het makkelijker vol.
  • Vraag een ander om hulp. Als je een vraag hebt, waarom zou je die dan niet aan iemand stellen? Natuurlijk zeg ik dan: ga eens naar een loopbaancoach. Het kan heel verhelderend zijn om iemand die jou niet kent met een frisse blik naar je vraag te laten kijken. Zo stap je vervolgens met een helder hoofd en vol goede moed de deur weer uit. Dat wil toch iedereen?!

Loopbaanstress

Dit is een gastblog geschreven door Dake Rem.

Als zelfstandig ondernemer heb ik een goed lopend bedrijfje, met leuke klanten en boeiende opdrachten. Niks te klagen dus, zou je zeggen. Maar afgelopen jaar kwam daar de twijfel; is dit wel wat ik wil? Verdien ik wel genoeg? Wil ik toch niet liever die leuke, vaste baan die ik laatst voorbij zag komen? Ik kwam er zelf niet uit en besloot een bevriende loopbaancoach te bellen. “Help, ik heb loopbaanstress!”

Ik ben toch niet gek?

Eigenlijk schaamde ik me wel een beetje dat ik even niet meer wist wat ik moest. Ik ben toch immers niet gek en ik ben verstandig genoeg om mijn carrière zelf uit te stippelen. Maar de nood was toch wel hoog toen ik besloot om Karin te bellen. Aarzelend vroeg ik haar of ze me misschien advies kon geven. Dat deed ze graag en ze luisterde naar mijn verhaal. Het was erg fijn om even alles op tafel te gooien, het was een chaos in mijn hoofd en ik had iemand nodig die alles voor me op een rijtje kon zetten.

Opluchting

Karin had niet direct een oplossing voor mij, maar liet mij zelf nadenken over mijn wensen voor de toekomst. Waar word ik nu echt gelukkig van? Pfff, moeilijke vraag. Ik maakte een lijstje met voors en tegens waarom ik mijn eigen bedrijf zou willen behouden en waarom ik toch voor die ene baan zou kiezen. Ik kwam tot de conclusie dat ik het allebei wilde, maar vond dat ik moest kiezen. “Waarom kan je het niet allebei doen?”, vroeg Karin. Toen viel er een last van mijn schouders. Natuurlijk, ik vind het allebei leuk en ik vind het de moeite waard om te proberen beide opties te combineren. Wat een opluchting!

Een aanrader

Door met Karin over mijn loopbaan te praten heb ik nog steeds mijn bedrijf en werk ik parttime voor een werkgever. Ons telefoongesprek heeft ook mijn ogen geopend. Loopbaanstress is een normaal verschijnsel en er zijn heel veel mensen met loopbaanvragen. Jonge mensen in de twintig of dertig, die voor het eerst een echte baan zoeken, of twijfelen of ze wel de juiste keuze hebben gemaakt met studie of werk. Maar ook mensen zoals ik, ZZP-ers met verschillende kwaliteiten, die ook wel eens twijfelen of ze de juiste weg bewandelen. Eigenlijk zou iedereen wel eens een loopbaancoach kunnen gebruiken, het zet je aan het denken en brengt je in actie. En dat was precies wat ik op dat moment nodig had!

Dake is tekstschrijver. Meer informatie vind je op haar website.

Het verhaal van Merel

Wil je een idee krijgen over hoe een loopbaangesprek kan gaan, en wat het je kan opleveren?



Mijn cliënte Merel (27) blogt op de site van De Groene Meisjes en schreef eerder dit jaar twee blogs over haar ervaringen met het loopbaantraject bij mij.

Hieronder een selectie van fragmenten die ik met jullie mag delen.

Wil je ze graag helemaal lezen? Klik dan op de titel van het blog.

Uit: “Keuzestress”

Wat wil ik nou echt?


Ik geef het eerlijk toe: ik vond het altijd wat Amerikaans. Een professional inschakelen? Ik? Waarom zou ik dat nodig hebben? Totdat ik eigenlijk toch wel een beetje wanhopig begon te worden van mijn eigen vragen (in mijn geval op werkgebied) en ik zelf eigenlijk niet meer zo goed wist hoe ik dit nu eens moest aanpakken. Natuurlijk probeerde ik wel wat; ik maakte bijvoorbeeld lijstjes met ‘positief’ en ‘negatief’ en ik zocht wat info op internet, maar toch kwam ik niet echt tot concrete plannen of doelen. En ondertussen bleef ik maar worstelen met vragen als: wat wil ik eigenlijk in de toekomst? Wat kan ik allemaal nog meer dan wat ik nu doe? Wat zijn mijn opties en mogelijkheden en waar liggen mijn kwaliteiten? En ik kwam er niet uit.

Schakel een professional in


En daarom heb ik nu de hulp van een loopbaancoach ingeschakeld. Vorige week hebben Karin en ik ons eerste gesprek gehad, bij haar thuis in Utrecht, en ik kreeg er meteen een heel rustig gevoel bij. We gaan stap voor stap bespreken wat mijn vragen zijn. Dat doen we door middel van opdrachten (met verschillende onderwerpen) die ik moet maken en uiteindelijk maken we een plan van aanpak. Ik hoop dus over een paar (4 tot 8) gesprekken in ieder geval de deur uit te lopen met een concreter plan en een paar heldere doelstellingen voor mezelf. En ook al is het nog niet zover, ik ben er nu al blij mee! Want wat kan het fijn zijn om met iemand te praten die volkomen onbevooroordeeld tegenover je staat en je, eigenlijk alleen maar door middel van het stellen van vragen, tot inzichten brengt. Uiteindelijk moet ik natuurlijk zelf nog kiezen, maar dit gaat mij zeker helpen.

Doe wat je leuk vindt

Uit: “Persoonlijke update: Doe wat je leuk vindt!”




Meer richting nodig


Gelukkig had ik het wel leuk op de nieuwe school waar ik werkte. Ik had plezier met mijn collega’s en leerlingen en ik heb er alles uitgehaald wat erin zat. Het was een ontzettend leerzaam jaar en ik heb er geen moment spijt van gehad. Maar toen de kans voorbij kwam om weer 1 dag in de week in het mbo-onderwijs te gaan werken, heb ik deze met beide handen aangegrepen. Te gek vond ik dat! 
Wat ook gebeurde in deze periode – we hebben het over na de kerstvakantie – is dat ik in contact kwam met Karin. Karin is loopbaancoach en ik ging bij haar op gesprek. Ik had behoefte aan wat meer structuur en richting en ik hoopte dat zij mij hierbij kon helpen. Dat heeft ze zeker. Een traject volgen bij Karin is misschien wel één van de nuttigste dingen die ik de afgelopen jaren heb gedaan. Een loopbaancoach laat jou uitzoeken wat je talenten zijn, wat je goed of minder goed ligt, welke paden je het beste kan bewandelen en naar welke doelen je in de toekomst kan streven.

Focus


Door de gesprekken met Karin, eens in de twee of drie weken, ben ik gaan inzien waar ik écht warm van word. En wat was dat? Mbo-onderwijs en coaching. Hoewel ik lesgeven heel tof vind, vind ik het nog toffer om een student (persoonlijk) te begeleiden. Daar krijg ik echt heel erg veel energie van. Er werd me een hoop duidelijk. Ik stelde een plan op voor de komende jaren (waarin ik doelen verwerkte omtrent groeien en carrière maken) en ik wist: ik moet weer aan de slag. Dat betekende dat ik weer op zoek moest naar boeiende vacatures, maar ook… dat ik weer ontslag moest nemen op de school waar ik net werkte. En dat al na 1 jaar. Zoiets is niet mijn stijl en ik vond het vreselijk om mijn ontslag aan te kondigen. Gelukkig was iedereen heel begripvol. Het voelde letterlijk als wat mensen dan vrij cliché zeggen: je doet ergens een deur dicht en er gaat ergens een deur open. Of er gaan meerdere deuren open. Want, wat doe ik nu?

Wat ik nu doe?


Ik werk als coach en docent aan verschillende mbo-opleidingen in Amsterdam en Haarlem. Het is allemaal mbo, het zijn allemaal richtingen die ik superleuk vind en mijn taken (lesgeven en coachen) zijn mooi in verhouding. Omdat schrijven mijn passie is, ben ik blij om te kunnen zeggen dat ik veel plezier vind in mijn werk én in mijn hobby: De Groene Meisjes.

Doe wat je leuk vindt


Het is een lang verhaal geworden, maar eigenlijk is mijn boodschap: doe wat je leuk vindt. Of probeer het in ieder geval. Soms duurt het eventjes, kijk maar naar mij. En soms is het leven een ‘bumpy ride’ en word je heen en weer geslingerd tussen allerlei emoties en twijfels. Maar uiteindelijk is het toch het allerbelangrijkste om dicht bij je gevoel te blijven. Ik heb dat gedaan en dat was best eng. Ik moest risico’s nemen. Dat betekende soms huilbuien en slapeloze nachten. Maar ik had er veel vertrouwen in dat het goed zou komen. Als je dat niet hebt, moet je er niet aan beginnen. Dan is het blijkbaar niet het goede moment voor je. Doe geen domme dingen, loop niet in zeven sloten tegelijk. We leven niet bepaald in een tijd waarin je heel grote risico’s kan nemen als je bijvoorbeeld een hypotheek moet afbetalen of je gezin van een vast salaris moet voorzien.

Ik zeg het al jaren tegen mijn studenten en ik zeg het nu ook tegen mezelf én tegen jullie: doe waar je blij van wordt. Als je dat voor elkaar hebt, komt de rest ook goed!